​

Through a multidisciplinary approach, Martha’s artistic practice revolves around the possibilities of the psyche/soma during the contemporary era, when both human and other-than-human entities are found in a fragile and precarious situation. Her inspirations derive from the analysis of myths, rituals, customs and scientific facts seen through hydro-feminist, post-human, eco-feminist, eco-psychological and animistic approaches. Through her practice she aims to challenge anthropocentric and patriarchal perspectives that are dominant in the contemporary western world and further more, to dissolve the boundaries between human and other-than-human worlds, between nature and culture. In her projects, archetypes, symbols or rituals are often redefined in an attempt to create multi-sensory universes, usually in the form of sculptural installations. Martha likes to see her works as ‘mediators’ between the physical world and our own bodies. The elements she uses are usually chosen because of their properties that stimulate a sense other than eyesight. The desire to touch, to listen, to smell or to taste awaken one’s perception. This is not only about the actual act of touching, smelling, listening or tasting but about the possibility of these happening. Driven by an anxiety about fragile tomorrows, her works seek for liquid, inter-species, symbiotic worlds as a way of saving and healing a damaged planet with radical love, care and fearlessness. 

 

GR. Η πρακτική μου βασίζεται στη σχέση της επιστημονικής έρευνας, του χώρου και των εικαστικών. Ο κύριος όγκος της αποτελείται από γλυπτικές εγκαταστάσεις, περφόρμανς και λέξεις που διερευνούν τον ενδιάμεσο, ενδεχόμενο χώρο στον οποίο συνυπάρχουν ανθρώπινες και μη-ανθρώπινες οντότητες σε μια εύθραυστη, ευάλωτη και επισφαλή συνθήκη. Τα ερευνητικά μου ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τις θεωρίες του υδρο-φεμινινισμού, του μετα-άνθρωπισμού, της οικο-ψυχολογίας και των ανιμιστικών προσεγγίσεων. Θέτοντας υπό αμφισβήτηση κυρίαρχες ανθρωποκεντρικές και πατριαρχικές οπτικές του σύγχρονου δυτικού κόσμου, απώτερος στόχος της δουλειάς μου είναι η σταδιακή εξαΰλωση των ορίων που εδραιώνουν δυϊσμούς μεταξύ: του σωματικού και του πνευματικού, του εαυτού και άλλου, του πολιτισμού και της φύσης. Στα πρόσφατα έργα μου χρησιμοποιώ το στοιχείο του νερού ως θεωρητικό εργαλείο που σημαίνει τη ρευστότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ υδάτινων εαυτών και υδάτινων σωμάτων και το γυαλί ως πρακτικό εργαλείο που σημαίνει την μεταμόρφωση (συμπαγές - ρευστό - συμπαγές) την ευθραυστότητα και την (ημι)διαφάνεια.

 

Σε έργα όπως το ‘hydrahearts’ και ‘hydrocene’, ’seen in the dusk’ και ‘un-inhabitable spring tide’ μύθοι, έθιμα, αρχέτυπα, σύμβολα και επιστημονικά δεδομένα επαναπροσδιορίζονται σε μια κατεύθυνση δημιουργίας φανταστικών, συμβιωτικών, μελλοντικών οικοσυστημάτων ενότητας και συνδέσεων. Έργα όπως το ‘liquid lovers pond’ και το ‘hydrocene’ αφορούν έναν φανταστικό κόσμο ο οποίος λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη έχει πλέον πλημμυρίσει και στον οποίο ο άνθρωπος καλείται έτσι να έρθει αντιμέτωπος με την ευθραυστότητα του είδους του, του περιβάλλοντος το οποίο κατοικεί και εν τελεί του εαυτού του. Σε έργα όπως το ‘dragonflies making out’ αναζητώ τα μελλοντικά αμφίβια, υβρίδια πλάσματα που κατοικούν τον υποθετικά πλημμυρισμένο πλανήτη και που προκύπτουν από τη συμβιωτική εξέλιξη υπαρκτών όντων του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

 

Τα έργα συνήθως προκύπτουν μέσα από μια συνθήκη μελαγχολίας και ανησυχίας για ένα εύθραυστο μέλλον και συχνά αναφέρονται σε ενδιάμεσους χρόνους μεταξύ αναμονής και δράσης. Επιθυμώ να τα βλέπω ως μεσάζοντες μεταξύ του μη-ανθρώπινου κόσμου και του κόσμου των θεατών. Ως διαλύτες οι οποίοι ενσαρκώνουν τη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ όλων των υδάτινων σωμάτων - μέσω του ρευστού συνεχούς που είναι το νερό. Με αυτόν τον τρόπο μέσα από την πρακτική μου αναζητώ φανταστικούς, ρευστούς, μεσο-ειδείς, μετα-ανθρώπινους και συμβιωτικούς κόσμους με μια πρόθεση αποκατάστασης συλλογικών τραυμάτων, οικολογικών πληγών, και έμφυλων αδικιών, με εργαλεία τις έννοιες της ριζοσπαστικής συνύπαρξης, της ενσυναίσθησης και τη φροντίδας.

​

​

Martha Panagiotopoulou (b.1991, Athens, Greece) is a multi-media artist. She holds an MFA from Glasgow School of Art with distinction, and a Diploma of Architecture from the National Technical University of Athens. Her work has been exhibited both outdoors and in indoors spaces like GoMA. She has been awarded the NEON scholarship prize and her work was shortlisted and was included at the UN Climate Change Conference (COP26).

​

​

​

​